Długo nie pisałem. Przyczyną tego stało się moje przeogromne lenistwo, które dobija moją osobę nie rzadziej niż trzy razy dziennie. Z rzeczy zaległych, o których napisać by wypadało (lub choćby wspomnieć), zdarzyło się co następuje : nasz plan leży rozpieprzony w drobny mak i nawet o kwiczeniu w trakcie owego spoczywania w pozycji horyzontalnej mowy nie ma. Liczne wykłady, laboratoria i ćwiczenia przemieszczają się samorzutnie w przedziale domkniętym od poniedziałku do piątku dla parametru czasowego 't’ ograniczonego przez wartości 8.30 i 18.00, co niekiedy powoduje kolizje dwóch lub więcej przedmiotów występujących w tej samej przestrzeni, czasie, czy nawet czasoprzestrzeni. Poza przećwiczeniem na własnym organizmie szeregu teleportacji typu GG – 215 do SK – 107A do GE – 218 w moim życiu nie wydarzyło się nic wciągającego, poruszającego, wzruszającego. Godnym poświęcenia kilku zdań był fakt, iż nieustająca huśtawka nastrojów, humorów i uczuć Mariany zaczyna napędzać się sama dążąc nieuchronnie do zatoczenia pełnego obrotu (kto kiedyś ćwiczył coś podobnego na huśtawce zapewne przetestował też prawa Newtona, na podstawie których najpierw oderwał się od siedzenia w najwyższym punkcie i z przyspieszeniem bliskim 10m/s przydzwonił w ziemię z siłą równą co do wartości tej, która przydzwoniła w niego odpowiadając na tą akcję reakcją w postaci serii wulgaryzmów i złamaniu otwartego kości przedramienia). Konsekwencją powyższego zjawiska może być całkowite zakończenie naszego związku … tudzież jego ugruntowanie. Jak się sprawa zakończy dowiem się dzięki czwartej współrzędnej czasoprzestrzeni, o której już była mowa w dzisiejszej notce. Jestem dziś przeraźliwie śpiący i zmęczony – wielogodzinny pobyt w magazynach EMI celem zliczenia zawartości ich płytoteki połączony z przeszywającym bólem głowy zakończył się obniżoną wydajnością jednego z najbardziej efektywnych, przystojnych, wartościowych i skromnych pracowników Unii Europejskiej. Czas zacząć zarabiać pieniądze na poważnie 😛
Bons sonhos